Toezichthouder, is dat nou een leuke baan?

Positief in het nieuws kom je niet snel, en je successen kun je vaak niet delen. Wat de meeste mensen dus niet zien, maar wat het werk van een toezichthouder toch zo leuk maakt? Maarten Gelderman, Divisiedirecteur Toezicht Beleid bij DNB, geeft een inkijkje in zijn nieuwste blog.

Een Amerikaanse collega verzuchtte een tijdje geleden dat toezichthouder de baan met de slechtste pay-to-headache-ratio in de wereld is. Je houdt toezicht op mensen die vaak vele malen meer verdienen dan jijzelf. Als het goed gaat, geeft niemand je een complimentje. Als er iets verkeerd gaat en je lost het op kan je dat de buitenwereld niet vertellen. Als er iets echt verkeerd gaat, dan valt de hele wereld over je heen. Kortom, een rotbaan.

Puzzel

Toch kom ik die collega nog steeds af en toe tegen, dus zo vervelend is zijn baan kennelijk niet. En, ik zal er geen geheim van maken, ik vind zelf ook dat ik best leuk werk heb. Hoe komt dat dan? Als toezichthouder, en zeker wanneer je toezicht houdt op de wat kleinere instellingen, kijk je naar de sterktes en zwaktes van een instelling als geheel. Je hebt zo een bredere blik op een bank, verzekeraar, betaalinstelling, beleggingsinstelling of pensioenfonds dan de meeste mensen die daar werken. Je ziet niet alleen de losse stukjes maar de hele puzzel en dat alleen is al leuk.

We houden toezicht op de financiële sector omdat die van groot belang is voor de economie. Je moet je als toezichthouder dus verdiepen in financiële producten, financiële markten en wat we noemen de reële economie. Ook die veelzijdigheid, maakt het werk intellectueel uitdagend en leuk.

Loftrompet

Maar misschien wel het belangrijkste, is dat je werk doet dat nuttig is voor de samenleving. Die Amerikaanse collega heeft ook niet helemaal gelijk dat je nooit over je successen kunt vertellen. Laat ik maar even onze eigen loftrompet steken. Onze baan is risico's vinden en vaak vinden we kwetsbaarheden die een instelling zelf nog niet gevonden had. Als je die dan op de radar krijgt bij het bestuur en het probleem vervolgens wordt opgelost, geeft dat een kick.

Zo heb ik meerdere keren meegemaakt dat instellingen een kapitaaltekort hadden of dreigden te krijgen. Soms realiseert het bestuur zich dat, soms ook niet. Als die slechte boodschap geland is, moet er ook wat gebeuren en vaak lukt dat. Maar dat vergt wel duwen en trekken. Want vaak moet de aandeelhouder dan voor nieuw kapitaal zorgen. Of in normaal Nederlands, de aandeelhouder moet betalen en zit daar niet direct op te wachten. Als de aandeelhouder dan bijstort, ga je natuurlijk niet in de krant schrijven dat dat was omdat de toezichthouder zich zorgen maakt, dan maak je kapot wat je net hebt geprobeerd te redden. Bovendien krabt die aandeelhouder zich een volgende keer nog eens extra achter de oren.

De stekker eruit?

Natuurlijk gebeurt het ook dat zo'n aandeelhouder vindt dat het wel genoeg is geweest. Ook dat gebeurt af en toe en dat is ook logisch. Een instelling die maar niet winstgevend wil worden heeft geen bestaansrecht. Maar dat betekent niet dat de aandeelhouder de stekker er zomaar uit kan trekken. Door contracten geleidelijk af te laten lopen en vervolgens wat er resteert aan klanten en producten over te dragen aan een andere instelling kan een exit vrijwel geruisloos plaatsvinden. Dat vraagt vaak veel inspanning van iedereen. Zolang verplichtingen worden nagekomen en de dienstverlening niet stil komt te liggen, is er geen man over boord. Succes is dan dat wat je doet de krant niet haalt.

Niet zeuren

En als je er iets verder over doordenkt, dan moet die Amerikaanse collega niet zeuren. De eerste krantenkop “Treinen reden vandaag op tijd” en “Weer 24 uur continue elektriciteit geleverd”, moet ik nog tegenkomen. Ik denk zelf ook nooit dankbaar aan de inspanningen die de medewerkers van mijn internetaanbieder leveren als mijn internet het wel doet. Maar oh wee als de trein vertraagd is, de stroom uitvalt of internet het niet doet. In dat opzicht is toezichthouden misschien minder bijzonder dan die Amerikaanse collega denkt. Maar een mooie baan blijft het wel. Ik zou bijna een rode knop toevoegen, waarmee je direct kunt solliciteren!